დიდმარხვის დასაწყისი. მოწამისა კონონ ისავრიელისა (I); მოწამისა ონისესი (I); მოწამისა კონონ მებაღისა, გალილეის ნაზარეთელისა (249-251); მოწამისა ევლოგი პალესტინელისა; მოწამისა ევლამპისა; ღირსისა მარკოზისა (V); პოვნა წმიდათა ნაწილთა კეთილმსახურთა მთავართა: თეოდორე სმოლენსკელისა და ძეთა მისთა დავითისა და კონსტანტინესი, იაროსლაველ სასწაულმოქმედთა (1463); ღირსისა მარკოზ ათენელისა (IV); მოწამეთა: არქელაოსისა, კირილესი,  ფოტისა და მათთანა 150-თა; წმიდისა დიადოხოსი, ეპისკოპოსისა ფოტიკელისა ილირიკეს შინა, რომელმან დაწერა ასი თავი სწავლა სამონაზვნო (დაახლ. 480); მღვდელმოწამისა თეოფილესი, კესარიის ეპისკოპოსისა (180-192); მღვდელმოწამისა  კონონი კვიპრელისა (I); მოწამისა იოანე ბულგარელისა, ათონელისა (1784); ახალმოწამისა გიორგისა, რაფსანელისა (1818); ნიკოლოზისა, ოქრიდისა და ზიჩის ეპისკოპოსისა (1956);  ღირსმოწამე ადრიანე პოშეხონელი (+1550) და მისი მოწაფე, ღირსი ლეონიდე (+1549); ღირსი ისიხი მმარხველი, ბითვინიელი (+790); ხსენება მღვდელმოწამისა ნიკოლოზ პოკროვსკისა (1919 წელი), მღვდელმოწამისა იოანე მიროტვორცევისა და ღირსმოწამე მარდარისა (ისაევი), თეოფანესი (გრაფოვი, 1938 წელი); წმინდა მოწამე პართენ დიდიმოტიხელი, თრაკიელი (+1805); წმინდა ვირგილიუსი, არლელი არქიეპისკოპოსი (+618); ხსენება მოწამისა ირაიდასი (+დაახლ. 308-310); ნაწილთა აღმოყვანება წმინდა ლუკა აღმსარებლისა, მკურნალისა, სიმფეროპოლის არქიეპისკოპოსისა (ვოინო-იასენეცკი, +1961);