წმინდა ამბროსი ოპტელი ბერად აღიკვეცა და წინამძღვარმა მალევე გადაწყვიტა მისი დიაკვნად კურთხევა. ამან შეაშფოთა ღირსი მამა და რჩევისთვის თავის მოძღვარს, წმინდა მაკარი ოპტელს მიაკითხა. მან კი სიტყვის თქმაც არ აცალა: გადაწყვიტეს, გაკურთხონ, ხომ? ეს კარგიაო. წმინდა ამბროსიმ შესჩივლა - სწორედ ამაზე სასაუბროდ მოვედი, მე ხომ ღირსი არა ვარ მღვდლობისო. მოძღვარმა დაამშვიდა: ასე იფიქრე ყოველთვის, რომ უღირსი ხარო. და წმინდა ამბროსიც დაემორჩილა უფლის ნებას.